penutur bahasa

Nomina (n)

orang yang memiliki kemampuan menggunakan bahasa tertentu

Kata Dasar

bahasa; penutur; tutur

Kata Terkait

Sinonim: n: bahasawan

penurut ~ penutup ~ penutupan ~ penutupan tajuk ~ penutur ~ penutur bahasa ~ penutur jati ~ penuturan ~ peny -- an ~ peny- ~ penyabar